Wiele ostatnio mówi się o przestrzeganiu w Polsce demokracji, o patriotyzmie, uczciwym i partnerskim dialogu na wszystkich szczeblach. Najwięcej w tej sprawie (nie wiedzieć dlaczego) ma do powiedzenia lider partii "Nowoczesna" poseł Ryszard Petru którego jest wszędzie "pełno" i który niczym reklamowy "mały głód", niebawem będzie wyskakiwał po otwarciu drzwi z lodówki każdego polaka.

Jakież było nasze "zdziwienie" kiedy dowiedzieliśmy się, że to właśnie to ugrupowanie które do mediów kreuje się na zajadłego obrońcę demokracji, wolności i swobód obywatelskich, poza blaskiem fleszy i światłami kamer składa do laski marszałkowskiej projekt zmiany ustawy o związkach zawodowych który tą demokrację, swobodę obywatelską, wolność i prawa pracownicze w znacznym stopniu ogranicza. Partia mieniąca się nowoczesnym ugrupowaniem zniżyła się tym samym do poziomu i mentalności fabrykantów z przełomu 18 i 19 wieku, nastawionych na maksymalny dla siebie zarobek i maksymalne wykorzystywanie pracownika przy pozbawieniu go reprezentacji i możliwości obrony.

Trudno takie działania nazwać słowami cenzuralnymi więc skomentujemy tylko tak; dobrze, że ci państwo zrobili to teraz, wyborcy zapamiętają.
Przestaje nas również dziwić fakt, że lider "KUKIZ 15" (parafrazując nieco) nazywa "Nowoczesną", "banksterami" bo metody działania są iście "gangsterskie" .

Poniżej publikujemy oświadczenie OPZZ w tej sprawie


W załączniku także treść projektu Ustawy autorstwa partii Nowoczesna.
Proponujemy aby zwrócić uwagę na fragment uzasadnienia w którym NOWOCZESNA powołuje się na prawo związkowe w Wielkiej Brytanii a zwłaszcza fragment, który określa że "to pracodawca wybiera" (w swojej firmie) związek z którym będzie rozmawiał o sprawach ważnych dla ogółu pracowników. Tenże sam pracodawca też z tego co wiemy decyduje, które sprawy są ważne, a które nie.


Partia Nowoczesna kreuje się na obrońcę demokracji i wartości europejskich, a tymczasem w swoim projekcie zmian w ustawie o związkach zawodowych uderza w obydwie te wartości. Dialog trójstronny pomiędzy władzą publiczną, pracodawcami i związkami zawodowymi jest wpisany w wiele aktów prawa Unii Europejskiej i polską Konstytucję (art.20).

Jeżeli wszyscy się cieszymy i chwalimy, że wchodzi nowa ustawa o dialogu społecznym, to, dlaczego chcemy zabrać narzędzia do dialogu na poziomie zakładowym? Jaki może być równoprawny dialog, gdy po stronie pracodawców zasiądą wysoko opłacani prawnicy i eksperci, a po drugiej stronie oderwany od stanowiska pracy pracownik, uczestniczący w negocjacjach w ramach bezpłatnego urlopu? Pracodawca zaksięguje wynagrodzenia negocjatorów w koszty firmy, a związkowiec będzie musiał wyłożyć prywatne środki. To przykład podwójnej moralności.

Dotychczas najlepiej oceniany był dialog na poziomie zakładu pracy. Tam podejmowano problemy pracowników i zakładu pracy poszukując kompromisu. W tym kontekście dziwi nas projekt zmiany ustawy o związkach zawodowych partii Nowoczesna.

Projekt zmiany ustawy partii Nowoczesna bezpodstawnie uderza w organizacje pracownicze w zakładach pracy. A to one, na co dzień informują pracowników o ich prawach, zabiegają o poprawę warunków pracy i płacy, przeciwstawiają się wykorzystywaniu i mobbingowaniu pracowników, pokazują rozwarstwienie dochodowe między milionowymi zarobkami kadry kierowniczej a płacami pracowników, które często nie wystarczają na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Projekt godzi w tę grupę aktywu związkowego.

Badania Głównego Urzędu Statystycznego z 2015 roku potwierdzają, że związkowcy w przeważającej liczbie wykonują swoją pracę społecznie. Koszty 64% organizacji związkowych nie przekraczały 5 tyś złotych rocznie. Do podstawowych form aktywności należy reprezentowanie i obrona praw członków lub grup pracowników oraz świadczenie bezpłatnych usług dla pracowników.

Badania przeprowadzone przez Ośrodek Realizacji Badań Socjologicznych Polskiej Akademii Nauk pokazują, że w zakładach, w których działają związki zawodowe, prawo pracy jest lepiej przestrzegane.

Raporty z kontroli Państwowej Inspekcji Pracy biją natomiast na alarm skalą łamania praw pracowniczych w Polsce.

W 2014 roku wydano 8,1 tys. decyzji nakazujących wypłatę wynagrodzeń lub innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy. Dotyczyły one 95,4 tyś. pracowników i opiewały na kwotę 171,4 mln zł. Co piąty kontrolowany pracodawca nie przestrzegał zakazu zawierania umów cywilnoprawnych w warunkach właściwych dla umowy o pracę. Łącznie dotyczyło to 15% umów tego typu sprawdzonych przez inspektorów pracy. 16% skontrolowanych umów na czas określony spełniało kryteria umów o pracę na czas nieokreślony, czyli było niezgodnych z prawem.

OPZZ stoi na stanowisku, że pracodawca powinien pokrywać koszty wynagrodzeń działaczy związkowych, oddelegowanych do pracy na rzecz organizacji i pracowników zakładu na zasadach określonych w ustawie, a ratyfikowana przez Polskę konwencja nr 135 MOP i zalecenia nr 143 tej organizacji są tego gwarantem. Dzięki temu mamy w zakładzie pracy swoistą równowagę. Warto nadmienić, że pracodawcy w ciężar kosztów firmy w wysokości do 0,15 % funduszu płac wliczają koszty funkcjonowania organizacji pracodawców.

W procesie dialogu społecznego po stronie zatrudniających negocjują specjaliści. Po stronie związkowej także potrzebne są osoby dyspozycyjne czasowo i merytorycznie przygotowane.

Zastanawiamy się, jakimi intencjami kieruje się partia Nowoczesna dążąc do osłabienia związków zawodowych na poziomie zakładu pracy. Czy jest to partia dialogu społecznego, sprawiedliwości społecznej i uczciwej konkurencji, czy reprezentant grupy nieuczciwych pracodawców dążących do maksymalizacji zysków kosztem pracowników i łamania prawa?