Informator MKR Katowice

Rok 2008




Styczeń 2008

Informacja z rozmów płacowych z dnia 07 stycznia 2008 rok
SI ZZDR PKP 04/JO/01/08
Warszawa, dnia 07.01.2008 r.

Dnia 07.01.2008 r. odbyło się kolejne spotkanie związków zawodowych działających w PKP PLK S.A z Prezesem PKP PLK S.A w sprawie podwyżki wynagrodzeń.

Zgodnie z ustaleniami z dnia 14.12.2007 roku ze spotkania Przedstawicieli Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych (KKZZ) z przedstawicielami Zarządu PKP PLK S.A., Prezes Zarządu PKP PLK SA Pan Krzysztof Celiński przedstawił na forum spotkania żądania płacowe skierowane do Zarządu spółki zarówno przez KKZZ jak też pozostałe Związki Zawodowe działające w naszej spółce. W imieniu Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych ( w skład której wchodzi ZZDR PKP ) w rozmowach udział brali kol; Aleksander Motyka wiceprzewodniczący KKZZ, Jerzy Oleszak przewodniczący Sektora Infrastruktury ZZDR PKP, Halina Rybińska wiceprzewodnicząca Sektora Infrastruktury ZZDR PKP, oraz kolega Jacek Zielonka przewodniczący Związku Zawodowego Dyspozytorów PKP.

Pracodawca ponowił propozycję przedstawioną na poprzednim spotkaniu w miesiącu grudniu tj. 100 zł w uposażeniu zasadniczym plus pochodne, co łącznie daje kwotę średniej podwyżki 170 zł brutto. Związki Zawodowe jednoznacznie odrzuciły taką wysokość podwyżki i podtrzymały swoje poprzednie żądania to jest;

Konfederacja Kolejowych Związków Zawodowych ( w tym SI ZZDR PKP) z dnia 20 września 2007 r. gdzie wystąpiła z żądaniem wzrostu wynagrodzeń w wysokości 50% średniego wynagrodzenia zasadniczego dla pracowników związanych z organizacją, prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu pociągów, modyfikując swoje stanowisko w ten sposób że jeśli pracodawca zechce rozszerzyć tę grupę pracowników na wszystkich zatrudnionych w PKP PLK S.A. to również taką propozycję poprzemy.
NSZZ „Solidarność” wystąpił 06 listopada 2007 r. w sprawie wzrostu wynagrodzeń domagając się by średnie wynagrodzenie w PKP PLK S.A osiągnęło 100% średniej krajowej, przy czym na poprzednim spotkaniu złożyła w trakcie rozmów żądanie minimum 500 złotych podwyżki w uposażeniu zasadniczym, Federacja Związków Zawodowych Pracowników Automatyki i Telekomunikacji PKP, zażądała 600 złotych podwyżki przy czym przyjęła stanowisko, że w przypadku sformułowania wspólnego wystąpienia Związków Zawodowych pokrywającego się z żądaniem NSZZ „Solidarność”, jest skłonna zmodyfikować swoje żądanie i poprzeć propozycje podwyżki w wysokości 500 złotych do uposażenia zasadniczego, Federacja Związków Zawodowych Pracowników PKP przedstawiła w trakcie spotkania stanowisko zbliżone do żądania pozostałych związków zawodowych.

Pracodawca argumentował że nie jest w stanie wdrożyć tak wysokiej podwyżki płac a tym bardziej, jednorazowo. Prezes spółki zaproponował aby wdrożyć z dniem 01 stycznia 2008 roku podwyżkę w proponowanej wysokości 100 złotych do uposażenia zasadniczego i ponowić w okolicach miesiąca maja 2008 r., negocjacje nad ewentualnym dalszym wzrostem wynagrodzeń w spółce.
Związki zawodowe odrzuciły taki scenariusz w związku z czym rozmowy przełożono do dnia 23 stycznia 2008 r. przy czym domagają się zachowania terminu wdrożenia podwyżki płac to znaczy 01 styczeń br.

Na dzień 23 stycznia pracodawca ma przedstawić konkretne propozycje dotyczące wdrożenia podwyżek wynagrodzeń w żądanej przez związki wysokości, jeśli takowej propozycji nie będzie, po tym terminie organizacje związkowe podejmą stosowne działania statutowe .

W imieniu KKZZ zażądaliśmy aby w kolejnych rozmowach na temat wzrostu wynagrodzeń w PKP PLK SA brał udział przedstawiciel właściciela naszej spółki, ponieważ uruchomienie żądanej podwyżki bez wiedzy, zgody i ingerencji jej właściciela jest niemożliwe a ponadto po ubiegłorocznych niepokojach społecznych i protestach pracowniczych, właściciel spółki miał wystarczająco dużo czasu na podjęcie działań które doprowadziłyby do urealnienia płac w naszej spółce i niestety nie zrobił w tym kierunku przez niemal rok, NIC !!!

Nie obyło się też bez małego zgrzytu, po raz kolejny bowiem usiłowano przerzucić na SI ZZDR PKP z powodu późniejszego parafowanie protokołu dodatkowego numer 2, późne przedstawienie jego treści pod obrady Rady Nadzorczej. Była to kolejna próba manipulacji faktami ponieważ w normalnym trybie terminy posiedzeń Rady Nadzorczej PKP PLK SA ustalane są z około miesięcznym wyprzedzeniem. Jeśli więc projekt Protokołu Dodatkowego numer 2, przedstawiono Związkom Zawodowym do parafowania w dniu 04 grudnia 2007 roku, jeśli SI ZZDR PKP w dniu 05.grudnia 2007 roku, przesłał do członków Zarządu SI, projekt tzw. uchwały obiegowej w wyniku głosowania której Zarząd zaakceptował jego treść i wyraził zgodę na parafowanie, jeśli parafowanie Protokołu odbyło się w dniu 13 grudnia 2007 roku, a grudniowe posiedzenie Rady miało wyznaczony termin na dzień 20 grudnia a dodatkowo termin ten został przesunięty na 21 grudnia 2007 roku, to gdzie to opóźnienie z naszej strony ? Jest to postępowanie dla nas niezrozumiałe.

Ponadto stwierdzić należy, że celują w tych drobnych intrygach również koledzy z konkurencyjnych organizacji związkowych. A to coś napiszą , a to coś wyślą sms-em (zupełnie przypadkiem do naszych członków), a to znów na spotkaniu stwierdzą, że nie wiedzą co to w ogóle jest Konfederacja Kolejowych Związków Zawodowych. Pomimo to jesteśmy otwarci na współdziałanie w celu wyegzekwowania należytej podwyżki wynagrodzeń dla pracowników naszej spółki.

Informację przygotował
Jerzy Oleszak
Przewodniczący SI ZZDR PKP

=================================================
Informacja z rozmów płacowych z dnia 23 stycznia 2008 rok
SI ZZDR PKP 13/JO/01/08
Warszawa, dnia 23.01.2008 r.

Dnia 23.01.2008 r. odbyła się kolejna tura rozmów Związków Zawodowych działających w PKP PLK S.A z przedstawicielami Zarządu PKP PLK S.A w sprawie podwyżki wynagrodzeń.
W rozmowach nie wziął udziału przedstawiciel właściciela.

Prezes Zarządu Spółki PKP PLK S.A. przedstawił propozycję Zarządu Spółki w sprawie wysokości kwoty podwyżki wynagrodzeń w roku 2008, a mianowicie: 125,00 złotych podwyżki do wynagrodzenia zasadniczego średnio na jednego zatrudnionego na dzień 01.01.2008 plus pochodne w wysokości 88 zł,05 groszy , co łącznie dawałoby kwotę podwyżki brutto 213 złotych 05 groszy.
Prezes Spółki PKP PLK S.A. poinformował, że na wdrożenie powyższej kwoty podwyżki, spółka musi pozyskać brakujące środki finansowe, między innymi poprzez wdrożenie określonych działań oszczędnościowych i porządkujących system wynagrodzeń w PKP PLK S.A.
Po zaproponowaniu ww. kwoty, Pani Grażyna Blicharz Dyrektor Biura Spraw Pracowniczych Centrali PKP PLK S.A. przedstawiła możliwości pozyskania brakujących środków na wzrost wynagrodzeń w naszej spółce oraz bieżącą sytuację zatrudnieniowo płacową, i tak:
Wzrost najniższej płacy jaki nastąpił od 01 stycznia 2008 roku, która jest podstawą do wyliczania niektórych elementów wynagrodzeń, spowodował automatycznie podwyższenie
- dodatku funkcyjnego,
- dodatku za pracę w nocy,
- dodatku za pracę w warunkach szkodliwych, uciążliwych i niebezpiecznych.
Wzrost stawek dodatków wymienionych w punkcie 1 oraz proponowany wzrost wynagrodzenia zasadniczego o kwotę 125 złotych skutkuje na wskaźnik wzrostu wynagrodzeń który łącznie wyniósłby nieco ponad 15 %. Kwota podwyżki płac średnio na jednego zatrudnionego brutto wyniosłaby według wyliczeń pracodawcy 371 złotych i 28 groszy.

Pracodawca przedstawił ewentualne propozycje działań oszczędnościowych które pozwoliłyby pozyskać środki na wprowadzenie proponowanej podwyżki w wysokości 125 złotych w uposażeniu zasadniczym. działaniami tymi między innymi mogłyby być:
Zmniejszenie ilości Sekcji Eksploatacji z obecnie istniejących 133 do 100 na całej sieci, co pozwoliłoby na zredukowanie zatrudnienia w pionie administracyjnym, zmniejszenie kosztów dzierżawy, utrzymania i eksploatacji budynków.
Zredukowanie do niezbędnego minimum ilości godzin szkoleń i pouczeń okresowych.
Przesunięcie około 400 pracowników nie posiadających uprawnień budowlanych z zespołu diagnostyki, do wykonywania innych czynności np. na Sekcjach Eksploatacji.
Prowadzenie inwestycji około zatrudnieniowych polegających na przeprowadzeniu procesu likwidacji nieczynnych odcinków linii kolejowych i posterunków.
Pozostawienie w niezmienionej wysokości podstawy wymiaru naliczania wynagrodzenia dla pracowników wyłączonych z postanowień ZUZP a wynagradzanych na podstawie uchwały Zarządu na poziomie z 2005 roku, oraz wstrzymanie wypłaty premii kwartalnej dla tych pracowników za 2008 rok.
Włączenie działów kontroli do poszczególnych komórek merytorycznych.
W dalszej perspektywie czasu, przejście SOK do MSWiA.
Ponadto pracodawca podał ponownie do rozważenia Związkom Zawodowym propozycję wykupienia uprawnienia do tzw. WD (urlopu dodatkowego).

Stanowisko Związków Zawodowych do przedstawionej propozycji podwyżki płac, oraz niektórych z zaproponowanych działań oszczędnościowych było negatywne. Generalnie związki zawodowe podtrzymały swoje poprzednie stanowiska co do złożonych postulatów płacowych.

W imieniu Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych ( w skład której wchodzi ZZDR PKP ) w rozmowach udział brali: kol. Aleksander Motyka wiceprzewodniczący KKZZ, Jerzy Oleszak przewodniczący Sektora Infrastruktury ZZDR PKP, Halina Rybińska wiceprzewodnicząca Sektora Infrastruktury ZZDR PKP, kol. Piotr Gebel wiceprzewodniczący Sektora Infrastruktury ZZDR PKP, oraz kolega Jacek Zielonka przewodniczący Związku Zawodowego Dyspozytorów PKP.

W związku z brakiem znaczącego postępu rozmów, w imieniu Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych kol; Aleksander Motyka wiceprzewodniczący KKZZ, złożył oświadczenie w którym KKZZ w dniu 23 stycznia 2008 roku uznaje za zakończony dialog społeczny. Treść Oświadczenia przesyłamy w załączeniu do niniejszego pisma.
Kolejne spotkanie odbędzie się w dniu 06 luty 2008 roku, po posiedzeniu Komisji Trójstronnej ds. Kolejnictwa na którym to przedstawiona zostanie właścicielowi PKP PLK S.A. sytuacja zaistniała w spółkach grupy PKP. W najbliższych dniach odbędzie się też posiedzenie Rady Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych na którym to posiedzeniu zostaną podjęte decyzje co do dalszych działań statutowych.
Informację przygotował
Jerzy Oleszak Przewodniczący SI ZZDR PKP

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Marzec 2008

Protokół ze spotkania mediacyjnego w dniu 04.03.2008r.

W ramach sporu zbiorowego pomiędzy KKZZ a spółką PKP PLK, PKP CARGO, PKP Przewozy Regionalne reprezentowanymi przez Związek Pracodawców Kolejowych, odbyły się dwa spotkania pomiędzy stronami sporu z moim udziałem w roli mediatora. Strony sporu, w trakcie rozmów zaprezentowały następujące stanowiska:

Strona pracodawcy proponuje: podpisanie porozumienia w sprawie podwyżek wynagrodzeń od 1 lutego 2008r. o następującej treści:
Strony widzą potrzebę wzrostu wynagrodzeń w Spółkach Grupy PKP: PKP PLK S.A., PKP CARGO S.A., PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o.
Biorąc pod uwagę możliwości finansowe, aktualny poziom plac w Spółkach Grupy PKP: PKP PLK S.A., PKP CARGO S.A., PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o. oraz dążąc do zakończenia toczących się sporów zbiorowych, strony ustalają dla pracowników wymienionych Spółek wynagradzanych na podstawie ZUZP podwyżki wynagrodzeń od 1 lutego 2008r. w wysokości 220 zł w wynagrodzeniu zasadniczym.
Uprawnionymi do podwyżek wynagrodzeń są pracownicy wynagradzani wg zasad określonych w ZUZP i będący w zatrudnieniu w dniu 1 lutego 2008r. w przeliczeniu na pełne etaty.
Zarządy Spółek ustalają z sygnatariuszami ZUZP zasady wprowadzania podwyżek dla podległych pracowników. Podwyżki wynagrodzeń winny nastąpić w terminie wypłaty wynagrodzenia za miesiąc luty 2008r.
Strony ustalają, że do dnia 20 lipca br. odbędzie się kolejne spotkanie w celu ustalenia dalszych działań na rzecz możliwości wzrostu wynagrodzeń, po analizie wyników finansowych Spółek za pierwsze I 2008r.
Strona związkowa wytypuje jednego przedstawiciela do zespołu ekspercko - doradczego, który zostanie powołany do dnia 15 marca 2008r. a którego zadaniem będzie opracowanie i przedłożenie stronom zasad wzrostu wynagrodzeń w ww. spółkach, w latach 2009 -2011.
Zawarte Porozumienie kończy spór zbiorowy w sprawie podwyżek wynagrodzeń w 2008r. dla pracowników Spółek, wszczęły przez Konfederację Kolejowych Związków Zawodowych, z zastrzeżeniem zapisów pkt. 5 i 6.
Natomiast strona związkowa przedstawiła stanowisko przyjęte uchwałą Rady KKZZ w dniu 4.03.2008r.:

Stanowisko Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych (KKZZ)przyjęte uchwałą Rady KKZZ z dnia 04.03.2008r w sprawie zagrożeń w polskim transporcie kolejowym oraz wynikających z braku odpowiednich działań po stronie Pracodawców i Rządu RP napięć społecznych stwarzających zagrożenie strajkowe.

Wprowadzenie

W obliczu zapalnej sytuacji grożącej wybuchem społecznym istnieje konieczność pilnej interwencji Ministra Infrastruktury w celu zażegnania poważnego kryzysu społecznego na kolei.
Konfederacja Kolejowych Związków Zawodowych została zobowiązana przez swoich członków do podjęcia uchwały o strajku ostrzegawczym w dniu 6 marca 2008 roku. Wynika to z braku poważnego i merytorycznego potraktowania postulatów płacowych KKZZ.
Mimo, że żądania KKZZ dotyczą spraw płacowych nie są one stawiane bez uwzględnienia sytuacji finansowej spółek (wbrew temu co twierdzą Pracodawcy). KKZZ zawsze postulowała systemowe podejście do spraw placowych w powiązaniu ze stworzeniem odpowiednich mechanizmów ekonomicznych, które pozwalałby na zaspokojenie oczekiwań załogi poprzez podniesienie konkurencyjności i efektywności transportu kolejowego i spółek PKP. Celem tych działań byłoby stworzenie takich podstaw funkcjonowania kolei aby w długim okresie ograniczyć lub wyeliminować przyczyny częstych napięć społecznych w tej gałęzi transportu.
Niestety, w okresie od września 2007 roku, propozycje KKZZ spotkały się najpierw z brakiem reakcji i niezrozumieniem, a następnie z bezpardonowym i nieuzasadnionym atakiem ze strony Pracodawców. Ataki te nasiliły się w ostatnich tygodniach. Zamiast merytorycznego ustosunkowania się do otrzymanych propozycji, Pracodawcy skoncentrowali się na działaniach mających na celu spowodowanie rozłamu wśród związków zawodowych, atakach na przywódców związkowych i zastraszaniu załogi. Takie krótkowzroczne działanie może przynieść tylko tymczasowe efekty a nie rzeczywiste rozwiązanie podstawowych problemów kolei i jej pracowników. Bez takich rozwiązań, po kilku miesiącach napięcia społeczne powrócą ze zdwojoną siłą.
W ostatnich tygodniach Pracodawcy podjęli niezgodne z prawem działania, które zostały odczytane przez członków KKZZ jako prowokacja i próba zastraszania załogi. Działania te polegały na prowadzeniu negocjacji tylko z częścią związków zawodowych w celu wywarcia niezgodnej z prawem presji na tą część załogi, której postulaty nie były wygodne dla Pracodawców. Takie postawy powodują wzrost napięcia, który może doprowadzić do niekontrolowanego wybuchu społecznego. Poza utratą zaufania do przedstawicieli Pracodawców, którzy posługują się takimi metodami działania, mogą one spowodować konieczność długotrwałych i kosztownych procesów sądowych i prowadzą do eskalacji konfliktu.
Kluczem do rozwiązania istniejącej sytuacji kryzysowej jest merytoryczne ustosunkowanie się przez pracodawców i Ministra Infrastruktury do postulatów KKZZ mających na celu dalszy rozwój transportu kolejowego w Polsce, który jest warunkiem zapewnienia odpowiedniego poziomu wynagrodzeń kolejarzy. Podstawowe elementy i motywacja stanowiska KKZZ są przedstawione w następnych częściach niniejszego stanowiska.

Część I: Uwagi ogólne

Konfederacja Kolejowych Związków Zawodowych wyraża poważne zaniepokojenie brakiem efektywności działań w celu rozwiązania długookresowych problemów transportu kolejowego w Polsce, w tym szczególnie braku postępu w reformach Grupy PKP.
Reformy Grupy PKP są nadal nie zakończone mimo upływu prawie ośmiu lat od momentu jej stworzenia.
Poszczególne Rządy RP zaprezentowały kilka programów restrukturyzacji i prywatyzacji Grupy. Kluczowe elementy zawarte w tych programach nie zostały jednak zrealizowane. Ponadto, koncepcja reform była wielokrotnie zmieniana. W rezultacie, koszty reform rosną a oczekiwane korzyści z tych działań nie spełniają się.
Brak efektów reform widać chociażby na malejącym udziale PKP CARGO S.A. w polskim rynku przewozowym a kierownictwo Spółki i resortu infrastruktury nadal nie przedstawiły koncepcji działań, które stwarzałyby realne przesłanki do zmiany tych niekorzystnych trendów. Postępująca liberalizacja rynku nie współgra z obciążeniami otoczenia Grupy PKP wpływającymi na możliwość funkcjonowania tej i innych spółek.
Reformy Spółek Grupy PKP są utrudnione przez opóźnianie działań, które były przewidziane już w Programie restrukturyzacji z września 1999 (np. wyposażenie Spółek w majątek w tym szczególnie. infrastrukturę handlową i obiekty eksploatacyjne).
Powyższe tworzy poważne zaniepokojenie załogi. Nie widząc logiki działania właściciela i efektywności przeprowadzanych reform, pracownicy w coraz większym stopniu niepokoją się o przyszłość swoją i swoich rodzin. W sumie dotyczy to ponad 200,000 osób (pracownicy wraz z rodzinami). Jest to szczególnie ważne ze względu na wpływ poziomu życia pracowników związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego na ich stan psychofizyczny gwarantujący bezpieczeństwo podróżnych i przewożonych towarów.
Członkowie związków zawodowych zrzeszonych w Konfederacji Kolejowych Związków Zawodowych oczekują i wymagają od swoich reprezentantów w Radzie KKZZ podjęcia efektywnych działań mających na celu zapewnienie godnych warunków pracy zarówno w perspektywie krótko jak i długookresowej. Wobec opóźniania negocjacji i podejmowania innych działań utrudniających wypracowanie kompromisowego rozwiązania w sprawach płacowych, jako ostateczny środek działania członkowie zobowiązali Radę KKZZ do podjęcia uchwały o przeprowadzeniu dwugodzinnego strajku ostrzegawczego w dniu 6 marca 2008 roku.
Jako odpowiedzialni pracownicy świadomi konieczności zapewnienia długookresowego rozwoju naszych spółek ponownie wzywamy Związek Pracodawców Kolejowych do podjęcia konstruktywnych negocjacji z Konfederacją Kolejowych Związków Zawodowych. W związku z powagą sytuacji konieczne jest zaangażowanie się w rozwiązanie tego sporu Ministra Infrastruktury w kompetencjach, którego leży wiele z poruszanych przez KKZZ kwestii.

Część II: Postulaty dotyczące reform Grupy PKP

Wbrew stanowisku wyrażonym przez Wiceministra Infrastruktury ds. Kolejnictwa uważamy, że dyskusja nad sposobem dalszego reformowania spółek PKP nie zakończyła się. Bez uzyskania poparcia załogi dla tych reform konflikty społeczne będą częste a reformy nie będą efektywne. W ciągu ostatnich lat strona rządowa wielokrotnie przyrzekała związkom zawodowym pełną informację i dialog na temat przygotowania i wdrożenia założeń strategii reform. Niestety, większość tych zobowiązań nie była respektowania ani przez Pracodawców, ani przez poszczególne rządy. Wierzymy, ze obecny Rząd podejmie działania porzucone przez poprzednie ekipy.
W zawiązku z powyższym, KKZZ wzywa Rząd i Pracodawców do podjęcia otwartego i uczciwego dialogu w następujących sprawach:
Weryfikacja założeń rządowej strategii dla transportu kolejowego w Polsce przygotowanej przez poprzednią ekipę.
Konieczne jest naszym zadaniem oparcie reform o zasady rachunku ekonomicznego oraz ich dostosowanie do sytuacji konkurencyjnej na rynku transportowym.
Konieczne jest zweryfikowanie koncepcji usamorządowienia spółki PKP Przewozy Regionalne. Koncepcja ta budzi szereg wątpliwości wśród samorządów, załóg spółek Grupy PKP oraz ekspertów. Samorządy są w większości nieprzygotowane do podjęcia się roli właścicieli tej spółki. Koncepcja usamorządowienia jest również niespójna z punktu widzenia zasad zarządzania przedsiębiorstwem oraz systemów finansowych. Dodatkowo plany PKP S.A. dotyczące powołania spółki kasy biletowe przyczyniają się do zwiększenia naszych obaw na temat kierunku reform przewozów regionalnych. W trakcie tych prac należy między innymi rozważyć system, w którym zawierane byłyby długoletnie umowy (kontrakty) pomiędzy samorządami a spółką przewozów regionalnych, gwarantujące ilość pociągów i wysokość dofinansowania.
Takie rozwiązania są stosowane z sukcesem w innych krajach.
Konieczne jest zakończenie alokacji majątku z PKP S.A. do spółek zależnych. Nie zakończenie i ciągłe spowalnianie tego procesu prowadzi do kontynuowania nieefektywnych działań i powiększania kosztów reform. Wstrzymywanie alokacji majątku jedynie ze względu na konieczność zapewnienia źródeł przychodów (czynsze) oraz uzasadnienia egzystencji nadmiernie rozbudowanej biurokracji w PKP S.A. jest po pierwsze niezgodne z założeniami programu restrukturyzacji Grupy PKP z 1999 roku i ustawy z 2000 roku o restrukturyzacji PKP, a po drugie uniemożliwia poprawę efektywności działania spółek zależnych.
Minister Infrastruktury i PKP S.A. przedstawiają coraz to nowsze pomysły realokacji lokomotyw i zaplecza utrzymaniowego z PKP CARGO S.A. do innych spółek Grupy PKP. KKZZ wielokrotnie zwracała się o przedstawienie ekonomicznego i finansowego uzasadnienia koncepcji tej realokacji. Żadna z naszych próśb nie została uwzględniona. Są takie elementy infrastruktury ufrzymaniowo - naprawczej, której dzielenie nie sprzyja wykorzystaniu w Grupie PKP efektu synergii. Dla utrzymania korzyści skali winny one być skoncentrowane i wykorzystywane dla wszystkich przewoźników Grupy PKP. Dla maszynistów, realokacja lokomotyw do innych spółek łączy się z poważnym zagrożeniem ich miejsc pracy. Ponadto w/w realokacja łączy się z powstaniem wielu potencjalnych zagrożeń dla konkurencyjności Spółki PKP CARGO S.A. Dlatego, w celu ograniczenia ryzyka wybuchu społecznego (którego kierownictwa związków zawodowych mogą nie być w stanie opanować) prace nad tym zadaniem powinny odbywać się jawnie i z jak największym udziałem przedstawicieli załogi. Ponadto powinny być poważnie zanalizowane i rozważone koncepcje realokacji i podziału zaplecza zgłoszone przez Związek Zawodowy Maszynistów Kolejowych w Polsce. Propozycja ta wskazuje na istniejące różne możliwości przeprowadzenia tej realokacji, które nie zostały uwzględnione przy tworzeniu strategii rządowej.
Konieczne jest podjecie działań mających na celu poprawę konkurencyjności transportu kolejowego. O tych sprawach mówi się od lat ale nic nie zostało zrobione. Obecna sytuacja zdecydowanie promująca transport drogowy stoi w sprzeczności z założeniami polityki transportowej Unii Europejskiej oraz Polski.
Rozumiejąc aktualną sytuację finansową spółek Grupy PKP oraz podjęte z niektórymi związkami zawodowymi decyzje o podwyżkach plac dla pracowników PKP PLK S.A. PKP CARGO S.A. i PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o., ponownie wyrażamy nasze stanowisko o konieczności długookresowego rozwiązania sprawy podwyżek płac.
W tym ponownie podkreślamy, że:
Wysokość podwyżek jakie postuluje KKZZ tj. nie mniej niż 500 PLN do uposażenia zasadniczego w okresie do końca 2009 roku jest w pełni uzasadniona.
Potwierdzamy, że taka wysokość podwyżek jest w pełni realna i wykonalna pod warunkiem podjęcia i wdrożenia działań, o których mowa w Części II niniejszego dokumentu.
Konieczne jest jednoznaczne ustalenie wysokości i harmonogramu częściowych podwyżek w tym okresie do pełnej kwoty 500 PLN.
Jesteśmy przekonani, że taki system wdrożenia wAv podwyżki jest jedynym rozwiązaniem zapewniającym spokój społeczny w najbliższych miesiącach. W oparciu o doświadczenia ostatnich ośmiu lat możemy z całą pewnością stwierdzić, że porozumienia nie określające jednoznacznie i precyzyjnie warunków działania są często ignorowane lub łamane co w konsekwencji prowadzi do kolejnych kryzysów. Ustalenie jednoznacznego harmonogramu podwyżek spowoduje powstanie zobowiązania pod stronie Pracodawców do efektywnego zarządzania spółkami, tak aby wypracowane zostały środki na założony wzrost wynagrodzenia. Stanowić to będzie motywację dla zarządców do efektywnego działania. W ten sposób polityka i negocjacje zostaną zastąpione mechanizmami ekonomicznymi i zarządczymi. Taki system powiązania wzrostu wynagrodzeń z wynikami działalności jest stosowany przez wiele kolei na świecie, w szczególności tych, w których strajki i napięcia społeczne są bardzo rzadkie.
Wdrożenie powyższego rozwiązania, może stworzyć możliwość uspokojenia napiętej sytuacji wśród członków KKZZ i umożliwienie podjęcia decyzji o odwołaniu strajku ostrzegawczego planowanego na 6 marca 2008.
W czasie wielogodzinnych rozmów pracodawcy przedstawili analizę ekonomiczno -finansową poszczególnych Spółek, oraz działania, które Spółki planują podjąć w celu zwiększenia efektywności. Informacje powyżej wspomniane przedstawiali kompetentni członkowie zarządów jak również prezes PKP S.A. Pan Andrzej Wach. Odbyło się również spotkanie z Panem ministrem Cezarym Grabarczykiem, podczas którego wyjaśniano sporne kwestie.

Strona związkowa odnosząc się do prezentacji pracodawców przedstawiła szereg propozycji osiągania większych dochodów przez Spółki Grupy, a także szereg zastrzeżeń związanych ze Strategią dla Transportu Kolejowego dotyczących np. usamorządowienia spółki PKP PR, czy też alokacji majątku. Strona związkowa podczas dyskusji zmodyfikowała również swoje stanowisko dotyczące podwyżki płac, proponując, aby kolejne regulacje odbyły się 1 stycznia 2009 i 1 stycznia 2010 w wysokości po 150 zł do uposażenia zasadniczego, lub uwzględniając powyższe czasokresy wzrost o 10% powyżej inflacji.

Związek Pracodawców Kolejowych stwierdza, że w/w postulaty będą przedmiotem prac zespołu płacowego powołanego w ramach Zespołu Trójstronnego ds. Kolejnictwa.
W świetle powyższego mediator zaproponował:
- zwołać Zespół Trójstronny ds. Kolejnictwa z udziałem Przewodniczącego Komisji Trójstronnej Pana Premiera Waldemara Pawlaka oraz Ministra Infrastruktury Pana Cezarego Grabarczyka. Podczas posiedzenia Zespołu omówione byłyby kwestie sporne podnoszone w wymienionym wcześniej stanowisku Konfederacji dotyczące rozwiązań proponowanych w Strategii dla Transportu Kolejowego do roku 2013r.
Podczas obrad Zespołu powołane zostałyby zespoły robocze:
Zespół płacowy, który w świetle analiz finansowych dotychczasowych jak i w miarę potrzeby zleconych, w trybie możliwie pilnym opracowałby strategię wzrostu płac w Spółkach w latach przyszłych np. do roku 2011.
Zespół ds. wdrażania Strategii dla Transportu Kolejowego do roku 2013
W związku z powyższym, że działania te wymagają czasu i spokoju społecznego w firmie mediator wniósł:
- do KKZZ o zawieszenie planowanego na dzień 6.03.2008r. strajku ostrzegawczego
- do ministra infrastruktury o zwołanie w trybie pilnym tzn. w następnym tygodniu (10.03 - 14.03.2008r.) Zespołu Trójstronnego ds. Kolejnictwa.
Kolejne spotkanie mediacyjne odbędzie się do 15 kwietnia 2008r.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Czerwiec 2008

Warszawa, dnia 2 czerwca 2008 r.

MINISTER PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ
Jolanta Fedak
DUS-505-67 -ZJ/08
Leszek Mietek
Przewodniczący Konfederacji
Kolejowych Związków Zawodowych

W odpowiedzi na pismo Pana Przewodniczącego z dnia 21 maja br. w sprawie procedowania projektu ustawy o emeryturach pomostowych uprzejmie przedstawiam, co następuje.
Na posiedzeniu w dniu 21 maja br. Prezydium Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych ustaliło, że do dnia 10 czerwca 2008 r. połączone zespoły TK do spraw ubezpieczeń społecznych oraz do spraw polityki gospodarczej i rynku pracy zakończy prace nad projektem ustawy o emeryturach pomostowych. Równocześnie Prezydium ustaliło, że Minister Pracy i Polityki Społecznej przekaże nie wcześniej niż 16 czerwca 2008 r. projekt ww. ustawy do konsultacji w trybie ustawowym.
W związku z tą decyzja Prezydium Komisji Trójstronnej, w dniu 23 maja 2008 r. wycofałam projekt ustawy o emeryturach pomostowych zarówno z konsultacji z organizacjami związkowymi - w trybie art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55. poz. 234. z późn. zm.). jak i z organizacjami pracodawców w trybie art. 16 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. Nr 55. poz. 235. z późn. zm.).
Harmonogram posiedzeń wspomnianych połączonych zespołów KT został ustalony na 2. 5. 6 i 9 czerwca br.
W związku z tym uznaje za właściwe wskazać, że omówienie Państwa postulatów powinno się odbyć w ramach prowadzonego dialogu społecznego, którego wyrazem będą obrady połączonych zespołów KT. Dotyczące projektu ustawy o emeryturach pomostowych, odrębne spotkanie z przedstawicielami Konfederacji może się odbyć po zakończeniu rozmów w ramach KT. celem prezentacji ustaleń podjętych na tych spotkaniach.
Jednocześnie deklaruję, ze projekt ustawy o emeryturach pomostowych. Który zostanie skierowany do konsultacji społecznych w drugiej połowie czerwca br.. będzie uwzględniał wyniki kompromisowych uzgodnień.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Lipiec 2008

Warszawa, dnia 20 czerwca 2008 r.

MINISTERSTWO PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ DEPARTAMENT ANALIZ EKONOMICZNYCH I PROGNOZ
DAE-III-079-4-AŚ/08

Krajowy Komitet Protestacyjno Strajkowy Kolejarzy z siedzibąBiuro Rady Krajowej ZwiązkuZawodowego Dyżurnych Ruchu PKP
ul. Wileńska 2/4
03-409 Warszawa

W załączeniu przesyłam informację na temat wysokości emerytur osób przechodzących na świadczenie 5 lat przed ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego, mających na dzień 1 stycznia 1999 r. 25 lat stażu ogółem, w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych (art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).
NOTATKA
Informacja na temat wysokości emerytur osób przechodzących na świadczenie 5 lat przed ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego, mających na dzień 1 stycznia 1999 r. 25 lat stażu ogółem, w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych.
Mikrosymulację przeprowadzono dla osób przechodzących na świadczenie 5 lat przed ukończeniem powszechnego wieku emerytalnego, mających na dzień 1 stycznia 1999 r. 25 lat stażu ogółem, w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Osoby zarabiają na poziomie 40%, 80% i 100%, 120 % i 250% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej i przechodzą na emeryturę w 2009r.
Wnioski
Dla kobiet urodzonych w 1954 r. ze stażem 30 lat (w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych i w szczególnym charakterze) emerytury naliczane według starych zasad będą od 2% do 4% wyższe niż emerytury naliczane według nowych zasad. (Im osoba zarabia więcej tym różnica jest mniejsza).
Dla mężczyzn urodzonych w 1949 r. zarabiających na poziomie 40% i 80% przeciętnego wynagrodzenia ze stażem 35 lat (w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych) emerytury naliczane według starych zasad będą do 1% wyższe niż emerytury naliczane według nowych zasad. (Im osoba zarabia więcej tym różnica jest mniejsza).
Dla mężczyzn zarabiających na poziomie 100%, 120% i 250% przeciętnego wynagrodzenia ze stażem 35 lat (w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych i w szczególnym charakterze) emerytury naliczane według starych zasad będą nieznacznie niższe niż emerytury naliczane według nowych zasad.
Przewidywaną wysokość wcześniejszej emerytury dla osób (art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) zarabiających X% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, mających na dzień 1 stycznia 1999 r. 25 lat stażu, w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych oraz przechodzących na emeryturę w 2009 r., według płci i wysokości zarobków przedstawia Tabela 1.
Wyniki symulacji zależą od przyjętych założeń makroekonomicznych.

Tabela 1. Wysokość emerytury dla osób przechodzących na świadczenie w 2009 r., które na dzień 1 stycznia 1999 r. miały 25 lat stażu (w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych i w szczególnym charakterze) według płci oraz wysokości zarobków.

*Świadczenie przyznane w 31 grudniu 2008 r. (osobie, która urodzona w grudniu 1953 r.)

Anex - Opis metodologii i założeń
Dla kobiet przechodzących na emeryturę w wieku 55 lat oraz mężczyzn w wieku 60 lat, tj. 31 grudnia 2008 r. oraz dla mężczyzn przechodzących na emeryturę w latach 2009 r., świadczenie emerytalne wyliczono według starych zasad, tj. 24% kwoty bazowej + (1,3% * liczba lat stażu * podstawa wymiaru emerytury).
Dla kobiet, które nie przystąpiły do OFE i przechodzą na emeryturę w wieku 60 lat r., dla osób mających na dzień 1 stycznia 1999 r. 20 lat stażu w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych, (tj. dla kobiet urodzonych w 1954 r., które przechodzą na świadczenie w wieku 55 lat oraz mężczyzn urodzonych w 1949 r., którzy przechodzą na świadczenie w wieku 60 lat) wyliczono emerytury mieszane według następujących proporcji:
- w 2009 r. - 80% emerytury obliczonej według starych zasad +20% emerytury wyliczonej według nowych zasad (zgromadzony kapitał z pierwszego filaru emerytalnego podzielono przez średnią dalszego trwania życia osób w wieku: kobiety 55 lat i mężczyźni 60 lat)
Założenia mikroekonomiczne:
Założono, że:
-osoby przechodzą na emeryturę 1 stycznia 2009 r.;
-osoby spełnią warunki do uzyskania świadczenia na koniec danego roku;
-kobiety przechodzące na emeryturę w wieku 55 lat mają 30 lat stażu, a mężczyźni przechodzące na emeryturę w wieku 60 lat mają 35 lat stażu (wszystkie okresy są składkowe);
-wszystkie osoby mają obliczony kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 r. (z uwzględnieniem 25 (kobiety) lub 30 (mężczyźni) lat składkowych;
-kapitał początkowy jest przeliczany dla osób, które nie przystąpiły do OFE i mających na dzień 1 stycznia 1999 r. 20 lat stażu w tym 15 lat pracy w warunkach szczególnych, (do okresów składkowych dodaje się okres równy różnicy pomiędzy wiekiem przejścia na świadczenie, a powszechnym wiekiem emerytalnym - w szacunkach przyjęto 5 lat);
-od stycznia 1999 r. osoby odprowadzają składki na ubezpieczenie emerytalne, tj.: 19,52% podstawy wynagrodzenia do ZUS (osoby, które nie przystąpiły do OFE);
-kapitał początkowy i składki odprowadzane do ZUS są waloryzowane;
-realny wskaźnik waloryzacji składek dla obu wariantów oszacowano na poziomie: 2008 r. - 5,70%, 2009 r. - 5,88 %, 2010r. - 5,07%, 2011 r. - 4,79%, 2012 r. - 4,36%, 2013 r. - 4,05%;
-średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 55 lat dla 2006 r. - 289,44 miesięcy;
-średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 60 lat dla 2006 r. - 244,36 miesięcy;
-średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 65 lat dla 2006 r. - 201,72 miesięcy.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sierpień 2008

Warszawa, dnia 28.07.2008r.

Połączone zespoły TK do spraw ubezpieczeń społecznychoraz gospodarki i rynku pracy

W związku z trwającymi pracami nad projektem ustawy o emeryturach pomostowych Konfederacja Kolejowych Związków Zawodowych będąca członkiem OPZZ przedstawia swoje stanowisko do zapisów ustawy dotyczących pracowników zatrudnionych na polskich kolejach z prośbą o wykorzystanie go w ranach prac Komisji Trójstronnej.
Maszyniści:
Proponowany w załączniku nr 2 poz. nr 4 do projektu ustawy o emeryturach pomostowych dokonać zmiany zapisu z obecnego „Maszyniści” na „Pracownicy związani z prowadzeniem parowych, spalinowych i elektrycznych pojazdów trakcyjnych w transporcie kolejowym”.
Uzasadnienie:
sformułowanie „Maszyniści” jest bardzo precyzyjnym nazwaniem stanowiska związanego z prowadzeniem pojazdów trakcyjnych, jednakże czytane literalnie pomija inne stanowiska związane z tą pracą - takie jak: starszy maszynista pojazdów trakcyjnych, maszynista instruktor, maszynista zakładowy (nie mylić z maszynistą bocznicowym pracującym np. w kopalni, hucie itp.) i pomocnik maszynisty.
Wszystkie te stanowiska są związane z prowadzeniem pojazdów trakcyjnych, czyli prace kwalifikowane do prac o szczególnym charakterze ze względu na wymagania wysokiej sprawności psychofizycznej, której możliwość należytego wykonywania w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu publicznemu, życiu i zdrowiu własnemu lub innych osób obniża się przed osiągnięciem wieku emerytalnego w związku z naturalnym procesem starzenia się.
Aby uniknąć różnych interpretacji w przyszłości konieczne jest wymienienie w załączniku wszystkich tych stanowisk albo zapis ogólny proponowany przez nas wyżej.

Ze względu na brak definicji „transportu publicznego” wskazana jest też zmiana na „transportu kolejowego”
Z uwagi na to, że prace związane z prowadzeniem pojazdów trakcyjnych wymagają wyjątkowo wysokiej sprawności psychofizycznej a zgodnie z wcześniejszymi opracowaniami ekspertów medycznych również niezwykle trudne do utrzymania z powodów naturalnego starzenia ale niezbędnych do zachowania bezpieczeństwa ruchu kolejowego oczekujemy wpisania tych prac do art. 6 ust 2 projektu ustawy wzorem uwzględnionych tam prac na statkach żeglugi powietrznej.
Uzasadnienie:
Wspomniane wyżej wysokie wymagania psychofizyczne, psychomotoryczne i ogólno zdrowotne jakie musi spełnić pracownik prowadzący pojazdy trakcyjne (maszynista) są porównywalne z wymaganiami jakie stawia się przed pilotami statków powietrznych uwzględnionych w art. 6 ust 2 projektu ustawy.
Utrzymanie wysokich standardów zdrowotnych jest konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa setek podróżnych i towarów znacznej wartości, a to w niektórych przypadkach z powodów naturalnego starzenia nie jest możliwe, dlatego konieczne są zapisy umożliwiające wcześniejsze przejście tych pracowników na emeryturą pomostową zgodnie z zapisami art.6 ust. 2.
Pracownicy zatrudnieni przy ustawianiu drogi przebiegu pociągu
Wnioskujemy o umieszczenie w projekcie ustawy o emeryturach pomostowych niżej wymienionych prac wykonywanych w warunkach szczególnych lub w warunkach o szczególnym charakterze.
Pracownicy zatrudnieni przy ustawianiu drogi przebiegu pociągu /dyżurny ruchu, nastawniczy, zwrotniczy, dróżnik przejazdowy, zawiadowca ds. ruchu/
Wykonywana praca:
-kierowanie ruchem pociągów i innych pojazdów szynowych
-układanie drogi przebiegu dla pociągów i jazd manewrowych
-wykonywanie manewrów w stacji i na szlaku kierowanie ruchem drogowym podczas usterek szlabanów na przejeździe kolejowym,
-w zmiennym rytmie dobowym /system równoważny czasu pracy,
-praca w torach czynnych i przy poruszającym się taborze.

Wymienione poniżej rodzaje prac wymagają szczególnej sprawności fizycznej i psychofizycznej a zwłaszcza ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia pracowników, w związku z wykonywaniem prac, w torach czynnych obok poruszającego się taboru kolejowego po torach sąsiednich oraz z czynnościami związanymi z bezpieczeństwem przewożonych osób i towarów, które to czynności mają znaczący wpływ na bezpieczeństwo publiczne.
Jest to praca wymagająca:
-dużego skupienia uwagi i koncentracji oraz podejmowania szybkich decyzji
-przetworzenia dużej ilości dostarczonych informacji
- odpowiedzialności za bezpieczeństwo podróżnych, innych pracowników, oraz przewożonych towarów,
-odpowiedzialności za bezpieczeństwo innych uczestników ruchu lądowego /zwłaszcza na skrzyżowaniu torów kolejowych z drogami publicznymi/
-dużego obciążenia psychofizycznego i fizycznego,
-odporności na stres
Rygorystyczne wymagania zdrowotne i kwalifikacyjne: -pierwsza kategoria zdrowia
-regularne badania psychotechniczne
-egzaminy kontrolne
-Zespół pracowników wykonujących prace manewrowe /ustawiacz, manewrowy/.
Wykonywana praca:
-bez względu na porę roku, na otwartej przestrzeni w zmiennych warunkach atmosferycznych w zmiennym rytmie dobowym /system równoważny czasu pracy/
-w torach czynnych i przy poruszającym się taborze
-wykonywanie manewrów w stacji i na szlaku powodująca bezpośrednie zagrożenie życia
-w narażeniu na hałas i wibracje
-fizyczna w wymuszonej pozycji /podczas sprzęgania i rozprzęgania taboru/
-przestawianie zwrotnic
-pod siecią trakcyjną - na wysokości
Praca wymagająca:
-sprawności psychofizycznej i fizycznej
-dużej koncentracji i skupienia
-odpowiedzialność za bezpieczeństwo przewożonych osób i towarów
-koncentracji i uwagi podczas wykładania płozów hamulcowych
-praca w torach czynnych i przy poruszającym się taborze)
Wymagania zdrowotne i kwalifikacyjne:
-pierwsza kategoria zdrowia
-badania psychotechniczne
-egzaminy kontrolne
-badania wysokościowe
Uzasadnienie:
Przedstawiony wykaz prac o szczególnym charakterze i szczególnych warunkach, wykonywanych przez pracowników na wymienionych stanowiskach uzasadniające ograniczenie wieku zakończenia aktywności zawodowej w Przedsiębiorstwie Państwowym PKP S.A. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 maja 1996r w sprawie rodzajów prac wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej (Dz. U. z dn. 01 czerwiec 1996r)
Przedstawione w tym Rozporządzeniu prace uprawniają do ujęcia ich jako prace o "szczególnym charakterze". W przypadku wykonywania prac przedstawionych w wykazie związane z wiekiem ograniczenie możliwości psychofizycznych pracownika stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego.
Uważamy również za konieczne uwzględnienie specyfiki pracy w kolejnictwie, mianowicie:
-ciągłość wykonywania pracy przez całą dobę, w okresie całego roku we wszystkie dni tygodnia i święta wykonywanie wielu stałych prac przez całą dobę bez względu na warunki atmosferycznych jest na otwartym przestrzeni wiele stałych prac wykonywana jest na otwartym przestrzeni w torach czynnych wymagających szczególnej sprawności fizycznej i psychofizycznej
-wykonywanie prac na pojazdach będących w ruchu
-wykonywanie wielu prac fizycznych wymaga dużego wysiłku fizycznego których nie można zmechanizować
-wymagania od pracowników sprawności zdrowotnej i psychofizycznej sprawdzanej okresowo / przepisy o służbowych badaniach lekarskich, profilaktycznej opiece zdrowotnej i orzekaniu o zdolności do pracy pracowników PKP - S1: Roz. MTiGM z dnia 03.09.1999r Dz. U. Nr 87 poz. 979.
-szczególnej odpowiedzialności za bezpieczeństwo przewożonych pasażerów i ładunków, w tym ładunków niebezpiecznych.
Kierownik pociągu
- wykonywanie pracy wymagającej szczególnej sprawności fizycznej i psychofizycznej , której pogorszenie spowodowane naturalnym procesem starzenia się uniemożliwia, po osiągnięciu określonego wieku, wykonywanie tej pracy w sposób zapewniający bezpieczeństwo publiczne, a zwłaszcza ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia pracownika jak i przede wszystkim przewożonych osób w związku z wykonywaniem prac w torach czynnych i w poruszającym się taborze kolejowym. Praca kierownika pociągu powinna uprawniać do ujęcia w wykazie prac o szczególnym charakterze.
Wykonywana praca:
-ciągłość wykonywania pracy przez całą dobę, w okresie całego roku we wszystkie dni tygodnia i święta
-w zmiennym rytmie dobowym (system równoważny czasu pracy)
-z uwagi na różne pory rozpoczęcia i zakończenia pracy występuje zachwianie naturalnego rytmu biologicznego
-kierowanie ruchem pociągu pasażerskiego
-w taborze kolejowym będącym w ruchu
-narażona na częste zmiany temperatur podczas wykonywania obowiązków służbowych tj. szybko następujące na przemian zmiany temperatur z wysokich dodatnich do niskich ujemnych lub odwrotnie
-bezpośredni kontakt z pasażerami wymagający różnych interwencji i umiejętności panowania nad tłumem
-pod siecią trakcyjną
Praca wymagająca: -sprawności zdrowotnej i psychofizycznej sprawdzanej okresowo (przepisy o służbowych badaniach lekarskich)
-szczególnej odpowiedzialności za bezpieczeństwo przewożonych pasażerów
-dużego skupienia i koncentracji oraz umiejętności podzielnej uwagi
-przetworzenia dużej ilości dostarczonych informacji jak i bodźców zewnętrznych w bardzo krótkim czasie mająca wpływ na bezpieczeństwo podróżnych
-dużego napięcia psychicznego i odpowiedzialności za decyzje związane z ruchem pociągu pasażerskiego i bezpieczeństwem podróżnych
-narażenia własnego zdrowia i życia
Wymagania zdrowotne:
-pierwsza kategoria zdrowia
-badania psychotechniczne
Konduktor pociągu
- wykonywanie pracy wymagającej szczególnej sprawności fizycznej i psychofizycznej , której pogorszenie spowodowane naturalnym procesem starzenia się uniemożliwia, po osiągnięciu określonego wieku, wykonywanie tej pracy w sposób zapewniający bezpieczeństwo publiczne, a zwłaszcza ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia pracownika jak i przede wszystkim przewożonych osób w związku z wykonywaniem prac w torach czynnych i w poruszającym się taborze kolejowym. Praca konduktora pociągu powinna uprawniać do ujęcia w wykazie prac o szczególnym charakterze.
Wykonywana praca:
-ciągłość wykonywania pracy przez całą dobę, w okresie całego roku we wszystkie dni tygodnia i święta
-w zmiennym rytmie dobowym (system równoważny czasu pracy)
-z uwagi na różne pory rozpoczęcia i zakończenia pracy występuje zachwianie naturalnego rytmu biologicznego
-współuczestniczenie w kierowaniu ruchem pociągu pasażerskiego
-w taborze kolejowym będącym w ruchu
-narażona na częste zmiany temperatur podczas wykonywania obowiązków służbowych tj. szybko następujące na przemian zmiany temperatur z wysokich dodatnich do niskich ujemnych lub odwrotnie
-bezpośredni kontakt z pasażerami wymagający różnych interwencji i umiejętności panowania nad tłumem
-pod siecią trakcyjną
Praca wymagająca:
-sprawności zdrowotnej i psychofizycznej sprawdzanej okresowo (przepisy o służbowych badaniach lekarskich)
-odpowiedzialności za bezpieczeństwo przewożonych pasażerów
-dużego skupienia i koncentracji oraz umiejętności podzielnej uwagi
-przetworzenia dużej ilości dostarczonych informacji jak i bodźców zewnętrznych w bardzo krótkim czasie mająca wpływ na bezpieczeństwo podróżnych
-dużego napięcia psychicznego i odpowiedzialności za decyzje związane z ruchem pociągu pasażerskiego i bezpieczeństwem podróżnych
-narażenia własnego zdrowia i życia Wymagania zdrowotne:
-druga kategoria zdrowia
-badania psychotechniczne

Leszek Miętek
przewodniczący KKZZ
 
LOGO